quarta-feira, 7 de outubro de 2009

Tornar (volver) a Barcelona (2)

Barcelona
11 de Setembro -2ª parte

Dia 11 de Setembro. Feriado em Barcelona.
Dia Nacional da Catalunha. Por todo o lado drapejavam bandeiras catalãs.

Treinemos o catalão, si us plau
L'Onze de Setembre, Diada Nacional de Catalunya, es commemora la caiguda de Barcelona després de mesos de setge en 1714 davant el duc de Berwick durant la Guerra de Successió en la que els Borbó (amb el seu candidat, el futur Felip Vè) i els Àustries (amb l'arxiduc Carles) lluiten per tota Europa per la corona d'Espanya, on va tenir caràcter de guerra civil perquè n'hi ha partidaris dels dos candidats en tot el territori, encara que majorment concentrats els del Borbó al Regne de Castella i els de l'austríac a la Corona d'Aragó. Amb la victòria del Borbó, s'implanta un sistema polític uniforme, derogant-se els privilegis nobiliaris i els sistemes legals provinents dels diferents Regnes medievals que formaven Espanya. Per això, l'11 de setembre també es recorda la consegüent abolició de les institucions i llibertats civils catalanes.

Ahora un poco de español
Durante todo el día se puede asistir a manifestaciones, conciertos e incluso puestos informativos con un cariz reivindicativo o festivo. Muchos ciudadanos cuelgan una señera en su balcón.
La señera (senyera en catalán) es el nombre de la bandera históricamente ligada a la Corona de Aragón. Se trata de una bandera de cuatro franjas rojas sobre fondo dorado o amarillo, usada oficialmente como la bandera autonómica de Cataluña.

Cansats? Jo sóc molt avorrida…

Um bocadinho em português, ok?
Com a proclamação da II República Espanhola, em 1931, reconheceu-se a Comunidade Autónoma da Catalunha e depois de prolongadas negociações aprovou-se o seu Estatuto no ano 1932.
Depois da derrota dos Republicanos e a vitória fascista na Guerra Civil (1936-1939), a Catalunha perdeu a sua autonomia e sofreu uma importante e pesada repressão cultural e linguística (com a abolição do uso do catalão), por parte do Estado Nacionalista Espanhol.

Més…en catalã
Durant la dictadura franquista la celebració fou novament prohibida, i fou relegada a l'àmbit familiar i particular, però es continuà celebrant de manera clandestina.

Daqui para a frente, em língua materna…
Felizmente, com a morte de Franco e o fim da ditadura, a Catalunya recuperou outra vez a sua autonomia e língua. Felizmente esta comunidade garantiu o direito à autonomia e possui uma cultura diferente e uma língua própria.
Fiquei amante da língua catalã. Gostaria mesmo de aprender catalão, tanto como gostaria de aprender italiano…manias…
Nem o italiano nem o catalão me serviriam para alguma coisa na minha chatíssima vidinha de todos os dias, nem tão-pouco me serviria para a minha vida profissional. Mas será preciso alguma justificação para aprender estas línguas? Claro que não!.. O prazer que isso me daria é razão suficiente para justificar esse capricho…
Para além da língua oficial, da cultura, do crescimento artístico e da criatividade, os catalães conquistaram a minha estima por mais dois motivos, não simpatizam com touradas e lêem mais do que os outros espanhóis
Visca Catalunya!
Depois desta minha manifestação pró Catalunya, talvez fosse boa ideia “entrar” no metro...
O nosso primeiro destino: Bairro Gótico
Mas isso fica para outro “post”…

Sem comentários: